Φυσικό και Θετικό Δίκαιο

“Ούτω, κατά προνομιακάς ώρας αναβλύζει άμεσος η συναίσθησης της αγιότητος της ζωής. Δεν υφίσταται πλέον ζήτημα θεμελιώσεως της ζωής. Το περί της ζωής ερώτημα σβέννυται και λάμπει το αγαθόν της ζωής (η ζωή μέγα καλό και πρώτο). Η ζωή εν τη απλή παρουσία αυτής υπάρχει ως απόλυτον πλήρωμα της συνειδήσεως. Και ούτω επίσης προβάλλει αρχικόν δεοντικόν νόημα παντός καθορισμού (της πράξης), αύταρκες όντως υπό έποψιν λογοδοσίας, ως είναι το αίτημα της γνησίας ηθικής.”

“Η ζωή καθ’ ώραν και ως όλον, προσλαμβάνει το σχήμα του ηθικού προβλήματος, δια την αξιωτάτην (με αξίες) πλήρωσιν αυτής.”

“Η ανάπτυξη του δικαίου υπάγεται βασικώς ουχί εις την, θεωρητικήν πάντοτε λογικήν αλλ’ εις ιδίαν πρακτικο – λογικήν νομιμότητα, κατα δεοντο- δυνατο- λογικήν αντιμετώπισιν της πραγματικότητας, άρα συμφώνως προς την υφή του καθορισμού (ιδιοτρόπως διαλογιστικήν ενέργεια την και διευθύνουσαν την πράξη).”

Κ. Δεσποτόπουλος